Η Εσωτερική διάσταση της τρομοκρατίας
και της ειρήνης
Τρομοκρατικές ενέργειες, ληστείες, σεξουαλικοί
βιασμοί, βία στα γήπεδα, στις πολιτικές συγκεντρώσεις, στις διαπροσωπικές
σχέσεις. Ποιο είναι το όριο και το μέτρο του τρόμου; Η τάση για αυτοδικαίωση
αμβλύνει την όραση. Καταλογίζουμε ευθύνες στις περιθωριακές εκφράσεις
βίας και απωθούμε την ενοχή της δικής μας συνείδησης. Ο εθισμός καλύπτει
την εγκληματικότητα της καθημερινότητας. Οι συμφεροντολογικές διεκδικήσεις
των δικαιωμάτων κτίζουν το κράτος της βίας. Η έκταση της αόρατης βίας
είναι απείρως μεγαλύτερη από την ορατή. Εγκληματικό δεν είναι μόνο αυτό
που υπόκειται στις αρμοδιότητες του νόμου.
Τα σπάνια και τρανταχτά γεγονότα είναι κατάλληλα
για τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αλλά μας εμποδίζουν να αναγνωρίσουμε
τα άπειρα μικρά γεγονότα που διαστρέφουν την προσωπική μας ζωή. Η δολοφονία
επισκιάζει την κατάκριση, ο βιασμός, την σεξουαλική επαφή χωρίς αγάπη,
η ληστεία την ψευδή δήλωση στην εφορία, το σπάσιμο της βιτρίνας το προεκλογικό
παραμύθι.
Η καθημερινή βία κρύβεται κάτω απ’ την σκιά απαλυντικών
προσχημάτων. Ο τρόμος-κρατεί μυστικά τις ανθρώπινες σχέσεις. Τεντωμένα
νεύρα. Αμφισβήτηση του προσώπου. Ο λόγος της εξουθένωσης. Επιβίωση στην
κόψη του ξυραφιού. Τα δικαιώματα ανοίγουν τον λάκκο του αδιέξοδου. Οι
εγωκεντρικές απαιτήσεις βιάζουν την ελευθερία των άλλων. Η προοπτική του
αυτοηδονισμού σκοτίζει τους ορίζοντες της αγάπης. Η φιλαυτία γεννά το
κράτος του τρόμου. Η βιαιότητα των αναγκών του ΄΄εγώ΄΄ δηλητηριάζει τον
αυτοπροσδιορισμό του ΄΄εσύ΄΄.
Είμαστε όλοι τρομοκράτες στον βαθμό που δεν αναπέμπουμε
την ευωδία της αγάπης. Όπου δεν υπ-άρχει ο σταυρός εκεί άρχει ο τρόμος.
Η απουσία της σταυρικής διαθεσιμότητας κυοφορεί την τρομοκρατία. Κάθε
σκέψη, πράξη ή συναίσθημα που ενεργείται ή βιώνεται, έξω από το ιερό πεδίο
του Αγίου Πνεύματος είναι επικίνδυνη. Οι συνειδητές ή ασυνείδητες λεπτές
εμπαθείς κινήσεις του ψυχισμού μας, κινούν τα νήματα της παγκόσμιας τρομοκρατίας.
Η χάρις του Θεού γλυκαίνει τον άνθρωπο. Η συμμετοχή
στην ζωή της χάριτος αποκαθιστά μέσα μας την δυνατότητα της Αγάπης. Συμμετέχουμε
στην αγάπη του Θεού και αναπέμπουμε στον κόσμο την δική Του αγάπη. Προσφέρουμε
τα δικά του από τα δικά του. Γινόμαστε ταπεινοί δέκτες και αποστολικοί
πομποί της χάριτός Του. Μέσα από το πρίσμα της καρδιάς μας διαχέεται στον
κόσμο το αιώνιο κράτος της Αγάπης. Ο αληθινός έρωτας είναι πάντοτε σταυρικός.
Το χρώμα της αγάπης είναι κόκκινο. Η βία του εαυτού με τον Χριστό και
για τον Χριστό, φανερώνει τον ορίζοντα της ελευθερίας. Η αυτοθυσία οδηγεί
στην υπέρβαση της εγωικής ροπής της αυτοϊκανοποίησης. Βιαστές αρπάζουν
την βασιλεία των ουρανών.
Όπου δεν υπάρχει η ειρήνη του Θεού εκεί κυριαρχεί
η βία του ανθρώπου. Και του άρχοντος του κόσμου τούτου. Οι προσπάθειες
για την επιβολή της τάξης θα αποτυγχάνουν πάντοτε. Η ειρήνη είναι θείο
δώρο και όχι ανθρώπινο επίτευγμα.
Η ειρήνη είναι εσωτερικό γεγονός. Προϋποθέτει
την υπαρξιακή κάθαρση και αναμόρφωση. Η ειρήνη είναι πάντοτε εμπειρία
προσώπων και όχι κατάσταση συνθηκών ή πραγμάτων. Η ειρήνη είναι ο Θεός
μεθ ’ ημών, ο Εμμανουήλ Χριστός.
Οι αντιτρομοκρατικές μεθοδεύσεις είναι τρομοκρατικές.
Η βία γεννά την βία. Το κακό θα επεμβαίνει στην ροή της ιστορίας μέχρι
την συντέλεια. Ο Λόγος της Αγάπης είναι σαρκωμένος. Κριτήριο της Αλήθειας
είναι ο Σταυρός. Ο πατέρας της τέλειας αγάπης τρέφει το σύμπαν. Ο δρόμος
της ειρήνης χαράσσεται με τα αγκάθια του προσωπικού μαρτυρίου. Ο νόμος
που μπορεί να κρατήσει την τάξη μορφώνεται με τον πόνο των ήλων.
Παρακαλούμε τους έννομους πολίτες να παραδοθούν,
μέχρι θανάτου σταυρού.
Τρομοκράτες είμαστε όλοι. Η βία θεμελιώνεται στην
προσωπική μας οδύνη.
Η χάρις του Θεού δωρίζει την ελευθερία, την σταυροαναστάσιμη.
Πέρα απ’ τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων βασιλεύει
η δύναμη της αλήθειας.
Η βίαιη εγκατάλειψη στο θείο θέλημα ανοίγει τις
πύλες της αγίας μακαριότητας.
του Νικήτα Καυκιού
|