π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

ΙΗΣΟΥΣ Ή ΒΑΡΑΒΒΑΣ;
Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Όταν ο Πιλάτος έθετε το ερώτημα Ιησούς ή Βαραββάς , ο ιουδαϊκός λαός και καθολικά ολόκληρο το ανθρώπινο γένος , βρισκόταν όχι μόνο σε μια επιλογή ή εκλογή προσώπου , αλλά μπροστά στην δυνατότητα επαναπροσδιορισμού τον ορίων της τραγικότητας του , της υπαρξιακής γύμνιας του και οντολογικής ανεπάρκειας του .

Προσφερόταν η ευκαιρία στον άνθρωπο να υπερβεί την ένδεια και ανικανότητα των έως τότε επιλογών του , των ιδεολογιών , φιλοσοφιών και θρησκειών του , όπου υπήρξαν ανίκανες να μεταμορφώσουν την ζωή του , προσφέροντας του μια ουσιαστική πρόταση ζωής , που δεν θα εκινήτο απλώς σε ένα πολιτικοοικονομικό ή ηθικοπλαστικό επίπεδο αλλά σε μια πραγματικότητα που θα μπορούσε να επιφέρει αλλαγές σε ένα οντολογικό επίπεδο π.χ στην διαλεκτική κτιστού - ακτίστου , θανάτου-ζωής , φθοράς και αφθαρσίας .

Εκείνη την ώρα εμφανιζόταν μπροστά τους ο κόσμος που εξέφραζε ο Βαραββάς ,κόσμος κοινωνικών , θρησκευτικών και ιδεολογικών μεσσιανισμών , κόσμος διαιρέσεως , αλαζονείας , μίσους , πόνου και οδύνης , θανάτου και άδου.

Ένας κόσμος που προσπαθούσε επί αιώνες αδιέξοδα να δώσει νόημα στα συντρίμμια της καρδιάς του , να βρει ελπίδα στην απελπισία της αυτονομίας του και ψευδούς παντοδυναμίας του , που μετατρεπόταν μέρα με την μέρα σε ένα απέραντο Άδη χωρίς ανάσταση .
Από την άλλη μεριά ερχόταν το καινό στο πρόσωπο του Ιησού «το πάντων καινών καινότατων το μόνο κενόν υπό τον ήλιων» (Ι.ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ P.G. 984) ως νέου τρόπου υπάρξεως .

Προσφερόταν η ευκαιρία να λήξει ο αυτοεγκλωβισμός του ανθρώπου σε μια ιστορία όπου κυριαρχούσε η οσμή του θανάτου και η υπαρξιακή απειλή του μηδενός .

Ο άνθρωπος καταλήγει τελικά τραγικός όταν μέσα στην υπαρξιακή του δίψα για νόημα και ελευθερία , ερωτοτροπεί με τον διαχρονικό Βαραββά και τα ιστορικά του προσωπεία . Όταν επί 2000 χρόνια επιμένει να μην καταλαβαίνει ότι ο κόσμος και το Ανθρώπινο πρόσωπο , δεν έχουν ανάγκη ή δεν πάσχουν από έλλειψη ριζοσπαστικών , επαναστατικών ή μοντέρνων ιδεών . Από χαρισματικούς ηγέτες ή κινήματα , από διεθνείς συμβάσεις συνθήκες που δρουν πάντα επιλεκτικά και με σκοπιμότητα , εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των ισχυρών.

Κακοποιήθηκε ο άνθρωπος από τον Βαραββά των ιδεολογικών ολοκληρωτισμών , των ηγετικών μεσσιανισμών , των φιλοσοφικών θεωριών , των επιστημονικών κατακερματισμών , και θρησκευτικών φανατισμών όταν επιμένει επί 2000 χρόνια να επιλέγει τον Βαραββά αντί του Ιησού , μη πράττοντας τίποτα άλλο παρά την επιστροφή του στα εξαντλημένα , χρεοκοπημένα και ανήμπορα μέσα της ιστορίας του , που το μόνο που του πρόσφεραν ήταν η βαθιά απογοήτευση της προδοσίας και του θανάτου .

Η κοινωνική εσχατολογία , ο κοινωνικός μεσσιανισμός που επαγγέλθηκαν αιώνες τώρα τα διαχρονικά προσωπεία του Βαραββά , δεν έφεραν τίποτε άλλο παρά μονάχα μια βαθιά υπαρξιακή ματαίωση , μια θλίψη του ανεκπλήρωτου και του ανέλπιδου σε εκατοντάδες ψυχές αγνών αγωνιστών της ζωής και των αξιών της .

Όσο ο άνθρωπος θα επιλέγει τον «Βαραββά» θα συνεχίζει να ζει με την ελπίδα της προσμονής του νέου .Θα προσδίδει σ` αυτό μεσσιανικές λυτρωτικές διαστάσεις , στην καθημερινή ένδεια του πολιτισμού του . Επειδή ακριβώς το «νέο - η έστω το ανανεωμένο - υπήρξε πάντοτε γοητευτικό , εμπεριέχον παραδόξως και την απογοήτευση . Για τον λόγο ότι τίποτε το όντως νέο δεν μπορεί να έχει ο πεπτωκώς κόσμος , αφού ο καλούμενος νέος άνθρωπος , ο τάχα απελευθερωμένος η πολιτισμένος είναι καρπός της επαναλήψεως του προπατορικού αμαρτήματος , εκείνος που αποσπά τον κόσμο , τα πράγματα από τον θεό και την ζωή του και τα εισάγει στη φθορά και τον θάνατο».

Τίποτε το νέο δεν μπορεί να υπάρχει εκεί όπου εξακολουθεί η αμαρτία και δι` αυτής ο θάνατος ν` ασχημίζει και να παραμορφώνει τα πρόσωπα και τα πράγματα . Υπάρχουν μόνο νέα είδωλα και νέοι ειδωλολάτρες . (π.Μιχαήλ Καρδαμάκης ) .
Είναι η τραγική περιπέτεια της «βαράββειας» ιστορίας που κρίθηκε και συνεχίζετε να κρίνετε στο δίλημμα Ιησούς ή Βαραββάς;  Διότι η απελευθέρωση από την παροδικότητα ή μηδενικότητα του νέου «είναι κίνηση και μετάβαση από το νέο στο καινό , όπως αποκαλύφθηκε με το «αεί Μυστήριο» της ενανθρωπήσεως , στον νέο τρόπο υπάρξεως και ζωής .

Η επιλογή του Βαραββά θα δημιουργεί πάντα την ανάγκη της προσμονής του Ιησού , μέσα σ` ένα κόσμο και μια ιστορία που και αν δεν τον επιλέγει θα γνωρίζει πάντοτε στα βάθη της καρδιάς της , ότι αυτός είναι η σωτηρία της , η ολοκλήρωση της , ο νέος τρόπος ζωής που της δόθηκε από τον Θεό «ίνα έχει Ζωή Αιώνιο» .

Επικοινωνείστε με τον παπα - Χαράλαμπο: paterxar@yahoo.gr